एजेन्सी । सापेक्षताको सिद्धान्त मानव विकासको इतिहासमा ठूलो खोज थियो । सन् १९०५ मा अल्बर्ट आइन्स्टाइनले दिएको सापेक्षताको सिद्धान्तले वैज्ञानिकहरूको संसारमा हलचल मच्चाएको थियो ।
यस सिद्धान्तले हामीलाई समय र स्थान दुवै एकअर्कासँग जोडिएका छन् र गुरुत्वाकर्षणको प्रभावले समय र स्थानको फेव्रिक झुक्छ भनी बताएको छ । यस कारण समय सुस्त हुन्छ । यो खोजले प्रमाणित गर्यो कि समय सबै ठाउँमा समान हुँदैन ।
बिज्ञापन
यो एउटा खोजले त्यस समयका वैज्ञानिकहरूका बीचमा ब्रह्माण्डको न्यूटोनियन बुझाइमा धेरै प्रश्नहरू खडा गरेको थियो । आज संसारमा धेरै ठूला वैज्ञानिक आविष्कारहरू जस्तै जीपीएस, परमाणु ऊर्जा, गुरुत्वाकर्षण तरंग खगोल विज्ञान आदि सापेक्षताको सिद्धान्तमा आधारित छन् ।
बिज्ञापन
सोच्नुहोस्, यो विशाल ब्रह्माण्डमा जहाँ हाम्रो पृथ्वीको अस्तित्व नगण्य छ । त्यहाँ यस्तो असाधारण आविष्कार गर्न एक व्यक्तिको लागि ठूलो कुरा थियो । यी सबै खोजका कारण आइन्स्टाइन जीनियसको पर्यायवाची बनेका थिए । उनको प्रतिभा र बुद्धिको सर्वत्र चर्चा भयो । अल्बर्ट आइन्स्टाइनको मृत्यु १८ अप्रिल १९५५ मा प्रिन्सटन, न्यू जर्सीमा भएको थियो ।
आइन्स्टाइनको मृत्युपछि एउटा अचम्मको घटना घट्छ । थोमस हार्वे नामक रोगविज्ञानीले उनको दिमाग चोरी गर्छन् । थोमस हार्वे आइन्स्टाइनको बुद्धिमत्ताबाट धेरै प्रभावित थिए । आइन्स्टाइनको बौद्धिकताको रहस्यलाई उनको बौद्धिकता अध्ययन गरेर समाधान गर्न सकिन्छ भन्ने उनको विश्वास थियो ।
बिज्ञापन
अल्बर्ट आइन्स्टाइनको दिमाग चोरेपछि थोमस हार्वेले यसलाई दशकौंसम्म आफूसँग राखेका थिए । यस समयमा, थोमस हार्वेले आइन्स्टाइनको मस्तिष्कलाई २४० टुक्रामा काटेका थिए । उनले यी टुक्रा सेलोडिनमा सुरक्षित राखेका थिए ।
आइन्स्टाइनको मस्तिष्कको अध्ययनपछि, हार्वे र उनका सहकर्मीहरूले १९८५ मा एक अध्ययन पेपर प्रकाशित गरे । आइन्स्टाइनको मस्तिष्कमा दुई प्रकारका कोशिकाहरू, न्यूरोन्स र ग्लियाको असामान्य अनुपात रहेको दाबी गरिएको थियो । तर, यो अध्ययन निकै विवादास्पद थियो ।
