एजेन्सी । के तपाईं पनि आफ्नो मस्तिष्क कनेक्टिभिटी बढाउन चाहनुहुन्छ ? यदि हो भने, एक अध्ययनले किबोर्डमा टाइप गर्नुको सट्टा हातले लेख्नुपर्ने देखाएको छ ।
बिज्ञापन
हातले लेख्नु भन्दा छिटो हुने, काम चाँडै सम्पन्न हुने भएकाले अक्सर किबोर्डबाट लेख्नेलाई बढी महत्व दिइन्छ । यद्यपि, यो फेला परेको छ कि हातले लेख्दा हिज्जे शुद्धता र मेमोरी सम्झनामा सुधार हुन्छ ।
बिज्ञापन
हातले लेख्ने प्रक्रियाले मस्तिष्क कनेक्टिभिटीलाई अझ बढि परिणाम दिन्छ कि भनेर पत्ता लगाउन, नर्वेका अनुसन्धानकर्ताहरूले अब लेखनका दुवै विधिहरूलाई निहित गर्ने तंत्रिका सञ्जालहरूको जाँच गरे ।
नर्वेजियन युनिभर्सिटी अफ साइन्स एन्ड टेक्नोलोजीका मस्तिष्क अनुसन्धानकर्ता प्रोफेसर अड्रे भ्यान डर मीरले भने, ‘हामीले हातले लेख्दा, किबोर्डमा टाइप गर्ने तुलनामा मस्तिष्कको कनेक्टिभिटी ढाँचा फरक हुन्छ भनेर देखाउने प्रयास गर्यौं ।’
बिज्ञापन
उनका अनुसार कलमले लेख्दा हातको चालले दृश्य र गतिबिधी जानकारी प्राप्त गर्न मद्दत गर्दछ, जुन मस्तिष्क कनेक्टिभिटी बढाउनको लागि महत्त्वपूर्ण मानिन्छ, साथै मेमोरी सुधार गर्न र एन्कोडिङ र नयाँ जानकारी सिक्न ।
फ्रन्टियर्स इन साइकोलोजी जर्नलमा प्रकाशित अध्ययनमा, टोलीले ३६ विश्वविद्यालयका विद्यार्थीहरूबाट ईईजी डाटा सङ्कलन गर्यो जसलाई पटक पटक स्क्रिनमा देखा परेको शब्द लेख्न वा टाइप गर्न प्रेरित गरिएको थियो । लेख्दा, तिनीहरूले टचस्क्रिनमा कर्सिवमा लेख्न डिजिटल कलम प्रयोग गर्थे र टाइप गर्दा तिनीहरूले किबोर्डको बटन थिच्न औंला प्रयोग गर्थे ।
उच्च घनत्वको इइजी, जसले विद्युतीय गतिविधि मापन गर्न टाउको माथि राखिएको जालमा टाँसिएका २५६ सेन्सरहरू प्रयोग गर्दछ, हरेक पाँच सेकेन्डमा मस्तिष्कमा विद्युतीय गतिविधि रेकर्ड गर्दछ । फ्रन्टियर्स इन साइकोलोजी जर्नलमा प्रकाशित नतिजाले देखाएको छ कि जब सहभागीहरूले हातले लेख्छन्, उनीहरूको मस्तिष्कको विभिन्न भागहरूमा जडान बढ्यो, तर जब उनीहरूले किबोर्डमा टाइप गरे, मस्तिष्कमा त्यस्तो प्रतिक्रिया देखिएन ।
यो किनभने एउटै औंलाले बारम्बार बटन थिच्ने साधारण कार्यले मस्तिष्कलाई कम उत्तेजित गर्छ ।
यो मस्तिष्क जडानलाई बढावा दिने अक्षरहरू बनाउँदा औंलाहरूको चाल हो, कागजमा वास्तविक कलम प्रयोग गरेर लेख्दा समान परिणामहरू आशा गरिन्छ । यसले यो पनि सुझाव दिन्छ कि ट्याब्लेटमा लेख्न र पढ्न सिकेका बच्चाहरूलाई ‘बी’ र ‘डी’ जस्ता एकअर्काको दर्पण छविहरू भएका अक्षरहरू बीचको भिन्नता छुट्याउन गाह्रो हुन सक्छ । ‘उनीहरूले वास्तवमै आफ्नो शरीरसँग अनुभव गरेका छैनन् कि ती अक्षरहरू बनाउन कस्तो लाग्छ,’ भ्यान डेर मीरले भने ।
